Vorige week maandag (15-1) was het weer zover: een externe schaakcompetitie met ons zestal. Om kwart voor 8 werden we verwacht bij ENO in Nijverdal, op ongeveer een half uurtje rijden. Vol enthousiasme kwamen we aan en werden vriendelijk begroet. Zodra we achter onze borden plaatsnamen, begon het echte spel. Extern spelen is altijd wat spannender dan intern, althans, dat vind ik. Ik opende zoals gebruikelijk met e4, waarop mijn tegenstander reageerde met de Siciliaanse verdediging. Na enkele zetten hoorde ik wat rumoer aan het bord voor me. Omar had geen goede dag en moest helaas snel opgeven. De minuten tikten weg, en ik hoorde achter me dat Zouhar zijn tegenstander te slim af was. We stonden weer gelijk. In mijn eigen partij ging het gelijk op, maar op een gegeven moment liep ik ruim een half uur achter in tijd. Remise bleek een goede optie, 1.5-1.5. Helaas zag ik Egor op een gegeven moment zuchten. Een paar kleine foutjes, die achteraf uitgebreid werden besproken met zijn tegenstander, werden op het eind net te veel. Ook Theo stond helaas verloren, al had hij het zijn tegenstander flink lastig gemaakt. Achteraf bleek dat zijn tegenstander een rating van meer dan 2000 had, dus hij had goed gespeeld. Bertil hield het nog het langst vol en probeerde de pionnen van zijn tegenstander tegen te houden, maar uiteindelijk braken ze toch door. Einduitslag: 4,5-1,5: we hebben verloren. Met lichte teleurstelling keerden we terug naar Enschede, wat op zichzelf al een heel avontuur bleek te zijn! Er lag veel sneeuw op de weg en de snelweg veranderde in een langzaam rijdende eenbaansweg. Het kostte me zeker een uur om terug te rijden terwijl onze voorzitter net een paaltje wist te ontwijken. Gelukkig kwam iedereen veilig thuis. Hierdoor verdween, als sneeuw voor de zon, al snel de teleurstelling.
