Bericht aan de wereld van GM Brandon Jacobson, mei 2024.
Origineel engels zie https://www.reddit.com/r/chess/comments/1claxsm/its_me_viih_sou/
Hallo Reddit-mensen, dit wordt een lang, uitgebreid bericht, vergeef me daarvoor, maar ik denk dat het cruciaal is dat ik geen informatie weglaat, dus hier komt het:
Om iedereen op de hoogte te brengen, laatst leek ik de schaak-wereld op zijn kop te hebben gezet door Daniel Naroditsky te verslaan in een lange blitz match op chess.com, spelend onder mijn anonieme account “Viih_Sou” (zie http://www.chess.com/member/Viih_Sou ) door elke partij te beginnen met 1.a4 en 2.Ta3 met Wit, en 1…a5 en 2…Ta6 met Zwart. Er is wild gespeculeerd over wie er achter dit mysterieuze account zou kunnen zitten. Zou het Magnus kunnen zijn die aan het trollen is? Hikaru? Een jong Indiaas wonderkind? Een Braziliaanse grootmeester? Stockfish? Wie zou sterk genoeg zijn om zo’n stunt uit te halen, zo’n geweldige online blitz-speler te verslaan, zeker een van de sterkste ter wereld in top-vorm, met een vroeg kwaliteits-offer? Nou, chess.com sloot het account al snel wegens een schending van de fair-play regels, waarmee dit mysterie zogenaamd opgelost zou zijn.
Nou, ik ben het, hallo, ik ben het probleem, ik ben het. GM Brandon Jacobson, maar je mag me gewoon Brandon noemen.
Voordat ik inga op wat er is gebeurd en hoe dit allemaal begon, wil ik graag wat over mezelf vertellen.
Deel 1: Wie ben ik?
Sinds ik het spel leerde op 5-jarige leeftijd, omdat ik mijn oudere broer wilde imiteren die het leerde via een na-schools programma, ben ik altijd gefascineerd geweest door schaken. Als extreem intuïtief persoon en een over-denker, gecombineerd met een enorm competitie-drang, heb ik altijd mijn doel en comfort gevonden in het schaken. Ik kom uit een familie die de regels niet eens kende, en voor zover ik me kan herinneren, toen ik ongeveer 8 jaar oud was verzamelde ik notitie-boekjes vol met openingen die ik mezelf probeerde te leren met behulp van mijn Houdini computer-programma, waar ik absoluut verliefd op was. Elk weekend spelen bij mijn plaatselijke club was het hoogtepunt van mijn week. Langzaam werd ik beter en beter en door de jaren heen werd ik keer op keer geïnspireerd door het lezen van klassiekers (bijvoorbeeld My System van Nimzowich). Tijdens moeilijke perioden in mijn jeugd was schaken altijd mijn ontsnapping, iets met eindeloze ruimte om te leren en beter te worden, als ik schaken analyseerde deed niets anders ter wereld ertoe. Mijn aanpak om beter te leren schaken zorgde er altijd voor dat ik opviel tussen de andere getalenteerde kinderen om me heen, die allemaal extreem tactisch scherp waren door het consumeren van puzzels welke door hun coaches waren voorgeschreven, terwijl ik coaches en grootmeesters altijd choqueerde met mijn intuïtie en begrip voor het spel op zo’n jonge leeftijd. Ik kan me nog levendig herinneren dat ik 10 jaar oud was, met een rating van ongeveer 2100, en dat ik naar een Amerikaans schaak-kamp ging, vriendelijk geleid door IM Greg Shahade, die getalenteerde Amerikaanse jeugd een paar dagen gratis training gaf. Ik was daar veruit de jongste en met de laagste rating, er waren ook veel FM’s en IM’s aanwezig. Tijdens het kamp kregen we een “intuïtie-test”: het idee was dat we in korte tijd naar veel strategische posities moesten kijken en onze eerste instinctieve zet moesten opschrijven – over het algemeen zouden de sterkste spelers hierbij het beste presteren, omdat de stellingen meer het begrip ervan testten dan het herkennen van haar tactische wendingen. Niet veel later werd ik uitgenodigd voor het Kasparov-Chess-Foundation programma, waar jonge Amerikaanse talenten de kans kregen om niemand minder dan Garry Kasparov te ontmoeten en met hem te werken voor een paar dagen, en hier had ik ook Andrew Hong ontmoet, nu een sterke grootmeester en mijn beste vriend, over wie ik zo meer zal vertellen. Terwijl we onze partijen aan Kasparov voorlegden, merkte hij al snel mijn ongelooflijke schaak-begrip op, maar ook mijn zorgeloze houding, ik speelde maar wat en veroorzaakte problemen terwijl de anderen probeerden eindspel-studies op te lossen, omdat moeilijke berekeningen mij nooit zo aanspraken als bij anderen, en ik kon mezelf er nooit toe brengen me te concentreren. Aan het einde van de sessie had Kasparov met mijn moeder gesproken en haar verteld wat al duidelijk was: dat ik extreem getalenteerd maar lui ben, en dat ik hard moet gaan werken.
Nou, uiteindelijk heb ik zijn advies niet opgevolgd, ik heb gewoon plezier gehad in mijn tiener-jaren met mijn volkomen ontspannen houding bij elk toernooi. Ik ben altijd een grillige speler geweest, niet te stoppen als ik in vorm ben, maar ik heb ook zwakke periodes. Mijn meest memorabele toernooi-ervaring had ik toen ik 15 jaar oud was, een ronde miste, een nacht in het ziekenhuis lag tijdens het toernooi, misschien maar een uur geslapen had met infusen in mijn lichaam, diezelfde dag ging spelen, eindigde met een prestatie van 2700 en lachte om de hele ervaring. Ik heb altijd mijn beste prestaties geleverd door te doen wat ik leuk vond, zonder verwachtingen of druk.
Als ik had geweten hoe moeilijk het professionele schaak-leven is en hoe je rond moet komen als je geen absolute topspeler bent, had ik nooit een carrière in het schaken gepland. Ik begon op 15-jarige leeftijd met studeren en mijn motivatie om dat vol te houden was gestagneerd. Op 16-jarige leeftijd werd ik grootmeester en besloot me een tijdje deels op school en deels op schaken te richten. Klassiek schaken begon anders te voelen dan het vroeger was, ik liet mijn zenuwen de overhand nemen, ging in mijn eigen hoofd zitten, begon aan mezelf te twijfelen, voelde me schuldig omdat ik tijd had genomen een andere carrière te ontwikkelen en raakte gefrustreerd omdat ik niet de resultaten behaalde die ik wilde, ondanks dat ik wist dat mijn spel verbeterde.
Tijdens deze worstelingen gaf online-blitz me altijd enorm veel zelfvertrouwen. Omdat ik op mijn intuïtie kon vertrouwen en niet de druk van schaken op het bord had, kon ik laten zien waartoe ik in staat was. Daarbij voelde ik me altijd thuis. Door met de jaren beter te worden en soms te concurreren met topspelers, begon ik te beseffen dat ik echt potentie had, zonde om te verspillen, ook al werd ik altijd overschaduwd door junioren die meer succes hadden op het bord dan ik.
Dus uiteindelijk, afgelopen herfst, had ik de beslissing genomen om tijd vrij te nemen van school en mezelf een eerlijke kans te geven de top te bereiken en hard te werken aan schaken. In die tijd had ik ook veel blitz gespeeld online op mijn hoofdaccount ( http://www.chess.com/member/brandonjacobson ), waarbij ik geruime tijd 3100+ rating had en veel sterke spelers versloeg. Toch zou ik onnodig in mijn eigen hoofd gaan zitten zodra ik de naam van Hikaru of Danya op het scherm zag verschijnen, want ik heb altijd verschrikkelijke resultaten tegen hen in vergelijking met andere tegenstanders.
Hoe dan ook, tegen het einde van 2023 was ik naar Europa gereisd om een paar toernooien te spelen en eens en voor altijd te zien of ik het in me had, of dat ik gewoon een hopeloze dromer was. Ik steeg inderdaad in rating en ik had geweldige ervaringen, zoals een score van 8/10 in de Sunway Sitges Open en het verslaan van het Russische wonderkind Volodar Murzin in een blitz playoff, ik kreeg toen 17 rating-punten voor mijn inspanningen. Ik kwam thuis met mijn huidige rating van 2575, en hoewel de resultaten op papier geweldig waren voor mij, kan ik niet zeggen dat ik helemaal tevreden was met de uitkomst, wetende dat mijn verliezen volledig door mezelf waren veroorzaakt met de zenuw-problemen waar ik al jaren last van had, en ik realiseerde me dat dit het enige was wat me tegenhield.
Dus ik ging terug naar huis en beloofde mezelf te gaan re-setten om mijn hoofd weer bij elkaar te krijgen. Nadat ik was bijgekomen van de reeks toernooien besloot ik een dag serieus blitz te spelen, waarbij ik volledig gefocust was, te beginnen met het verslaan van Parham Maghsoodloo met een score van 10,5 – 2,5. Kort daarna daagde Hikaru mij uit, en voor het eerst voelde ik me vrij, volledig vrij van zenuwen en verwachtingen, waardoor ik gewoon kon genieten van de mogelijkheid om te spelen. De score werd 8,5 – 4,5 in zijn voordeel, waarbij elke wedstrijd super close en competitief was. Natuurlijk kon ik het niet laten om daarna de VOD van zijn stream te bekijken, en ik begon hysterisch te lachen toen hij bleef herhalen (misschien lichtjes geparafraseerd): “Ik weet niet wat er vandaag aan de hand is, jongens, Brando valt normaal gesproken gewoon om, maar vandaag vecht hij echt hard en dat irriteert me, ik weet niet waarom hij zo gemotiveerd is en vandaag zo goed speelt!”. Zijn beoordeling was helemaal waar, alleen deed ik niets speciaals, ik stond mezelf gewoon toe op mijn normale niveau te spelen in plaats van te bevriezen en te trillen bij het idee een wedstrijd tegen hem te spelen.
Ik had geen idee dat deze high de laatste dag zou zijn dat ik serieus zou kunnen schaken voor maanden. Nadat ik eindelijk serieuze vooruitgang had geboekt en me meer gemotiveerd voelde dan ooit, kreeg ik te maken met een aantal ernstige gezondheidsproblemen, waar ik tot nu toe niet openlijk over had gesproken. Ik noemde alleen “burn-out” bij de meeste van mijn vrienden en collega’s als reden om uit de schaak-wereld te verdwijnen. In deze moeilijke tijd bleef ik zo hard als ik kon werken aan het verbeteren van mijn vermogen om klassiek te schaken, maar kreeg het advies om niet te spelen omdat mijn lichaam niet goed was uitgerust om met stress om te gaan.
Deel 2: het achtergrond verhaal
Wie steeds naast me stond bij elke stap van dit langzame herstel-proces was de hierboven genoemde beste vriend en trainings-partner GM Andrew Hong. Hij probeerde me aan het lachen te maken door wat van zijn analyses te laten zien over 1.a4 2.Ta3 (en 1…a5 2…Ta6 voor Zwart). Mijn eerste reactie was die van een normaal mens, ik vroeg hem, in kleurrijke taal, om alsjeblieft te stoppen met het verspillen van mijn tijd en om over iets anders te praten. Andrew drong echter aan en zei dat ik wat logische zetten tegen hem moest spelen en als ik het gemakkelijk kon weerleggen zou hij erover ophouden. Nou ja, ik bleek hem moeilijk te kunnen wegspelen, maar ik had ook moeite om ertegen te overleven, keer op keer op keer. Ik kon mijn ogen niet geloven. Hij was voorbereid op elke mogelijke opstelling en had een breed scala aan ideeën tegen alles. Hij grapte zelfs tegen me dat er wellicht een ‘Chessable’ schaak-cursus op komst was!
Ik sloot me aan bij team ‘Het Vroege Kwaliteits Offer’. We bleven meer ideeën analyseren, zagen de kracht van de coördinatie van de 2 lopers en realiseerden ons dat dit een machtig blitz-wapen zou kunnen worden.
Dit duurde een paar weken, totdat ik hem aanspoorde om het in een aantal blitz-partijen te proberen. Hij testte het toen op zijn anonieme account ( http://www.chess.com/member/Pastaaontwitch ) en ik kon mijn ogen niet geloven, hij won partij na partij tegen WFAFAF. Had hij echt een briljant wapen gevonden? Een wapen dat niemand serieus kan nemen?
Deel 3: Viih_Sou
Ik had mijn anonieme account http://www.chess.com/member/Viih_Sou vele jaren geleden aangemaakt, geïnspireerd door een inside-joke die ik destijds met een paar Braziliaanse vrienden had als een manier om te dollen, openingen te testen, etc. Ironisch genoeg, omdat mijn rating op mijn hoofd-account flink was gedaald door te spelen terwijl ik me minder concentreerde in een mislukte poging om mijn hartslag laag te houden, had ik besloten hier en daar een paar partijen te spelen om mezelf weer rustig te maken in blitz en de druk van mogelijke beschuldigingen van vals-spelen te vermijden vanwege het niveau-verschil. Dit is de realiteit van de moderne wereld van het schaken als je geen 2700+ speler bent, waarbij iedereen je recht in je gezicht en achter je rug om beschuldigt, telkens als er een goed resultaat wordt behaald. Er was zelfs een prominente, gerespecteerde grootmeester die een heel artikel schreef waarin hij mijn talent als tiener prees, alleen om me ervan te beschuldigen dat ik achter mijn rug om vals speelde. Nou, dit was duidelijk geen uitzondering..
Toen ik eindelijk weer mezelf begon te voelen, en ook geinspireerd door Andrew’s succes met de opening, dook ik er meteen in, beginnend op 30 april. Na een paar opwarm-partijtjes besloot ik ook mijn geluk te beproeven. Met 0 verwachtingen, in complete shock, realiseerde ik me al snel wat een ongelooflijk wapen dit werkelijk was. Toen ik mezelf weer voelde, met puur vertrouwen en helemaal in-de-zone, speelde ik vele uren durende ‘rating-oogst-sessies’ tegen zwakkere tegenstanders, zoals ik die in het verleden altijd genoot. Hoe kon ik mensen verpletteren met deze belachelijke opzet?
Het begon me al snel te dagen dat ik eigenlijk geen materiaal offerde. Bij online-blitz, 3+0 (3 minuten, geen bonus seconden) is het enige wat telt het bereiken van bekende posities waarin je de mogelijkheid hebt om snel zetten te doen en continu de druk op je tegenstander te houden, en dat was precies wat er steeds gebeurde. Allerlei partijen winnen met vergelijkbare thema’s en trucs – hoewel ik volgens Stockfish de hele partij totaal ongezond speelde, bezweken mijn tegenstanders uiteindelijk onder de druk.
Al snel kreeg ik niemand minder dan Daniel Naroditsky als tegenstander. Zeker, ik had vertrouwen gekregen en was weer in top-vorm, maar hoe kon ik wegkomen met zulke volslagen onzin tegen Danya?
Nou, er was maar één manier om daarachter te komen, en ik zou nu niet terugdeinzen. Met absoluut 0 druk op mij en alle druk op hem om te bewijzen dat hij me kon verslaan, had ik niets te verliezen. Er volgde absolute waanzin, er werden in die nacht enorm wilde partijen gespeeld in een bijna 70 partijen tellende match. Ik kon niet geloven dat ik het voor elkaar kreeg. Met zoveel creatieve ideeën van ons beiden, bijvoorbeeld dat dubbele offer wat later +7 voor Wit bleek te zijn; de voorposten voor mijn stukken en de pionnen aan de dame-vleugel die op lange termijn naar voren marcheerden, rende mijn koning langzaam naar de dame-vleugel en won op ongelooflijke wijze: https://www.chess.com/game/live/108391163433?username=viih_sou
Maar natuurlijk vond ik vaker wel dan niet tactische trucs in verloren posities, bijvoorbeeld in deze partij die werd uitgelicht in een van de originele Reddit-berichten over deze match: https://www.chess.com/game/live/108382226803?username=viih_sou – zie ook deze video van Gotham Chess :
[ zie ook Chess.com – de laatste partijen van Brandon en Daniel Naroditsky ]
Gedurende onze match had Danya duidelijk tilt-aanvallen en het is goed te zien dat de kwaliteit van zijn spel veel lager was dan zijn normale niveau, hij was duidelijk geïrriteerd en verbijsterd door wat er gebeurde, zoals iedereen zou zijn. Desalniettemin vond ik het over het algemeen een ongelooflijk leuke wedstrijd voor ons beiden en was ik opgetogen dat ik met een score van (vergeef me als ik het mis heb) ongeveer 40-29 won, als ik me niet vergis: een ongebruikelijke prestatie tegen hem, die historisch gezien de overhand heeft gekregen op mij, maar tegelijkertijd was het zeker niet de eerste keer dat ik een wedstrijd won. Verrassend voor mij, op dat moment tenminste, ging het verhaal viraal op Reddit met theorieën over wie deze anonieme GM mogelijk zou kunnen zijn.
Ik kon niet geloven wat er daarna gebeurde, ik werd ineens gedwongen op te geven, de server cancelde me in de opening, ik werd uit het live-schaken gegooid. Een soort storing? Niet zeker wetend wat er was gebeurd, logde ik kort daarna weer in met een ogenschijnlijk normale interface, dus ik mailde de help-desk en vroeg wat er gebeurd was. Pas de volgende dag kreeg ik een reactie, waarin stond dat ik was verbannen wegens een fair-play overtreding, maar zonder enige uitleg.
Mijn mond viel open, ik kon het niet geloven. Verwarring veranderde in angst en woede. Ik diende snel beroep in, maar daarop heb ik nog steeds geen antwoord gekregen.
Had ik echt zo goed gespeeld dat het algoritme me had gemarkeerd als vals-speler? Nou ja, hoor! Ik kreeg mijn ego in bedwang toen ik de partijen doornam en zag hoe laag de kwaliteit ervan eigenlijk was, omdat we allebei in bijna elke partij de evaluatie vaak lieten kantelen. Maar dit maakte mijn verbanning alleen maar verwarrender – wat kan er überhaupt als verdacht worden gezien?
Toen volgde de frustratie. Kan iemand Daniel Naroditsky alleen verslaan in een 2750+ match door vals te spelen? Ten eerste is ons verschil in kracht bij klassiek schaken verwaarloosbaar. Het is algemeen bekend, en terecht, dat hij tot de beste online blitz-spelers ter wereld behoort, ondanks zijn relatief lage klassieke rating, maar dat kan toch ook gelden voor iemand anders? Hikaru had eerder die ochtend op zijn stream geopperd dat het Wesley So kon zijn, want het schijnt dat die zo’n ’troll’ zou kunnen uithalen. Als hij deze partijen zou spelen, zou het allemaal leuk en aardig zijn, denk ik, maar omdat ik het was, is dat absoluut onmogelijk. En natuurlijk negeren we het feit dat ik Wesley iets meer dan een jaar geleden 9 partijen op rij heb verslagen op zijn anonieme ‘dogsofwar’ account (dat openbaar is gemaakt door Hikaru en anderen). Of was ik toen ook aan het vals-spelen, en elke andere keer dat ik goed heb gepresteerd?
Mensen speculeerden ook dat het een jong Indiaas wonderkind zou kunnen zijn, en suggereerden gekscherend Gukesh. Maar nogmaals, blitz-schaken, vooral zonder increment (bonus), en klassiek schaken zijn heel verschillend en vereisen andere vaardigheden. Ik heb altijd het talent gehad om snel en intuïtief beslissingen te nemen, en als ik een klassieke wedstrijd tegen Gukesh zou spelen, zou ik bijna 0 kans hebben om te winnen, maar ik denk dat ik de grote favoriet zou zijn in online 3+0, aangezien hij niet veel online schaak-ervaring heeft.
En dan, de dag na onze match had Andrew tegen niemand minder dan Hikaru zelf gespeeld in zijn internet ‘arena’, en op exact dezelfde manier gewonnen! Zie https://www.chess.com/game/live/108421876919?username=pastaaontwitch – dus ik neem aan dat ook hij deze partij vals speelde?
Mijn excuses wanneer ik arrogant overkom, dat is absoluut niet mijn bedoeling, ik doe mijn best om gewoon zoveel mogelijk informatie te delen, en zoals je je kunt voorstellen ben ik in de war en boos, dit laat het grotere probleem zien met online-schaken algemeen.
Als Jose Martinez Alcantara (‘Jospem’) uitzonderlijk goed presteert in sommige online evenementen, beschuldigt de hele wereld hem ervan vals te spelen, net als middelbare scholieren, totdat hij in een hoek wordt gedreven na de tweede plaats te behalen in de Titled Tuesday ‘arena’ voor een cameraploeg – zijn de beschuldigingen nog steeds niet gestopt? Of laten we de massale intimidatie van de 17-jarige Denis Lazavik gewoon achterwege? De schaak-wereld: de enige plek waar het sociaal geaccepteerd is dat volwassen “mannen” een tiener voortdurend aanvallen en proberen zijn carrière te ruïneren omdat hij boos is over het verliezen van een partij, en niemand doet of zegt er iets over.
Je zou aannemen dat de staf van chess.com Brandon Jacobson normaal had behandeld? ‘Onze Danya’ verslaan met een “vroeg kwaliteits offer”? Geen sprake van! Op de verban-knop drukken, dat zou hun radio-stilte verklaren als reactie op mijn oproep. Wie weet het zeker, ik denk dat we dat nooit zullen. Wat ik ook grappig vind is het feit dat Danya veel eigen varianten heeft die hij al jaren tegen mij speelt en die objectief gezien net zo slecht zijn! Bv. Pirc’s met c6 en Lg4, bepaalde Konings-Indische lijnen, de lijst gaat maar door.
Ik ben het allemaal zat, ik ben het zat om als schuldig te worden beschouwd totdat je onschuld is bewezen. Ik ben het zat om elke keer dat ik goed presteer, bang te zijn dat mensen mij ook gaan lastigvallen. En helaas denk ik niet dat iemand van ons weet hoe groot het vals-speel-probleem in schaken werkelijk is, en ik zie er ook geen goede oplossing voor. Ik haat vals-spelers net zo erg als iedereen, en ik geloof dat het de integriteit van het spel voor hard-werkende mensen schaadt.
De afgelopen dagen zijn een nachtmerrie voor me geweest, talloze mensen stuurden me berichten waarin ze me een vals-speler noemden en andere termen die ik niet zal herhalen, en op dit moment wordt mijn hoofd-account ook nog eens in de gaten gehouden – het account is officieel niet gesloten vanwege privacy-redenen, maar ik kan niet inloggen. Wie weet wat er in de toekomst gaat gebeuren, maar ik wist dat ik mijn verhaal moest delen, uiteraard om mezelf goed te verdedigen, maar ook om aandacht te vragen voor wat ik denk dat de echte ondergang van online-schaken zou kunnen zijn: valse beschuldigingen.
En als laatste opmerking, wanneer je geen woord gelooft van wat ik heb geschreven:
Wie zou dom genoeg zijn om Daniel Naroditsky te bedriegen en een reputatie, mijn toekomst, op het spel te zetten met zinloze blitz-partijen?
Ik zou kunnen besluiten om voor altijd anoniem te blijven, als ik echt een bedrieger was geweest, maar ik deel mijn verhaal openbaar, zonder me zorgen te maken over hoe dit mijn reputatie zou kunnen schaden. De waarheid zegeviert uiteindelijk altijd.
Ik verontschuldig me nogmaals voor de lengte van dit bericht, maar ik wilde echt een volledig beeld schetsen van niet alleen deze ongelukkige gebeurtenis, maar ook van mijn verhaal als schaker.
Ik beantwoord graag vragen / opmerkingen en voeg eventuele verduidelijkingen toe aan alles wat ik heb gezegd.
Bedankt voor het lezen en een fijne dag!